maj 20

X Międzynarodowy Bieg Wenedów 2012-05-20 , Koszalin WYNIKI ZDJĘCIA RELACJE Dystans: 10 km STRONA BIEGU

ID#20120520-1

Data wpisu: 22 maja 2012r., 12:47
Ostatnie zmiany: 22 maja 2012r., 14:07
Autor: Michał Bieliński (SFX)

Mój punkt widzenia... triple-double po raz drugi!

Część I - 16. Bieg Święców
Część II - "Z Kompasem"
Część III - X Bieg Wenedów

(...)

Z samego rana rozpoczęły się przygotowania dość dużej imprezy, która obejmowała nie tylko 10-kilometrowy bieg główny. Po głównych ulicach Koszalina na krótszych i dłuższych dystansach (od 200 do 1000m) wpierw biegały dzieci z przedszkoli i szkół. Z kolei po starcie głównym na ulice Koszalina ruszyli zawodnicy rywalizujący w Nordic Walking. Po nich do zmagań z dystansem 25 kilometrów (10 okrążeń) kryterium rowerowego wyruszyli cykliści.

Ja zająłem się przygotowaniami punktu z wodą, która miała być przekazywana wszystkim biegnącym zawodnikom. Zaopatrzyłem nasz punkt w stosowną ilość wody do spodziewanej pogody. Zostały też mi dostarczone kubeczki jednorazowe. Niestety zabrakło najważniejszego. Mimo wcześniejszych ustaleń, w miejsce naszych przygotowań nie dotarli umówieni wolontariusze. Posiłkowałem się tym samym własnymi możliwościami. Do pomocy przystąpił Sebastian Lenkiewicz wraz ze swoimi trzema córkami. Zapobiegawczo, kilkanaście dni temu, poprosiłem również panią Ryszardę (która udzielała się również jako wolontariusz podczas Nocnej Ściemy), by stawiła się na imprezie. Było dla mnie oczywistym, że jest to zbyt mało, jednak lepiej to niż nic. Wszyscy pracowali w pocie czoła zastawiając rozstawione stoły kolejnymi kubkami z wodą. Tuż przed południem, na który zaplanowany był start, ruszyłem w jego kierunku, gdyż też brałem udział w biegu.

Wystartowaliśmy. Ruszyliśmy na trasę razem z Krzyśkiem. Pierwsze metry były dość szybkie. Już po kilkuset metrach czułem, że nie będzie to zbyt dobry bieg w moim wykonaniu. Pierwszą pętlę pokonałem jednak dość sprawnie. Skontrolowałem jednocześnie poczynania na punkcie z wodą, gdzie okazało się, że pojawili się wolontariusze. Pomagał im też osobiście prezes Klubu Biegacza przy koszalińskim TKKFie - Dariusz Jarosz. Sytuacja była opanowana. A pętlę zakończyłem wraz z Krzyśkiem niewiele przekraczając 10 minut. Niestety problemy zaczęły pojawiać się szybciej niż mogłoby się wydawać. Już w połowie drugiej pętli było ciężko. Mijając kolejny raz punkt z wodą nie udało mi się jej dostać, gdyż tuż przede mną inny z biegaczy odebrał kubeczek wolontariuszce :). Pętla trwała o 20 sekund dłużej. Trzecia była jeszcze cięższa. W połowie wiatr pozbawił mnie czapeczki. Choć wielu ją widziało to po zakończeniu biegu nie udało mi się jej odnaleźć :). Mijając punkt z wodą, znów źle obrałem tor biegu. Kubek wypadł mi z rąk, a czując, że potrzebuję skorzystać z orzeźwienia zatrzymałem się i zawróciłem. Tu mój bieg się zakończył. Odpuściłem. Krzysiek się oddalił. Trudno.

Ruszyłem znowu, ślimaczym tempem. Zobaczyłem przed sobą znajomą, poznaną w przeddzień w autobusie wiozącym nas na start sławieńskiego Biegu Święców. Po minięciu mety po raz trzeci rozpoczęło się czwarte, ostatnie okrążenie. Koleżankę dogoniłem na jej początku by do końca biec jej tempem, starając się nie odpuszczać. Jakoś poszło i całe kółko ukończyliśmy w około 21 minut. Mój czas łączny to blisko 43 minuty. Beznadziejnie. Krzysztof odbiegł na blisko 90 sekund.

Wyszło zmęczenie dnia poprzedniego. 40 kilometrów robi swoje. Bez względu na prędkość ich pokonania. Krótki sen, brak odpowiedniego nawodnienia i wiele pewnie innych drobiazgów powinny dać mi do myślenia. Albo nie powinienem startować, albo biec od początku zdecydowanie wolniej. Tym bardziej, że było naprawdę gorąco.

Na mecie odbiłem sobie wszystko pochłaniając kilka dużych lodów. Było fajnie... choć sam bieg nie obył się bez niedociągnięć. Wspominać ich nie będę, bo byłbym niezbyt obiektywny - te aspekty pozostawiam innym biegaczom do oceny.

Tak oto zakończyły się moje trzy starty. Pierwszy szybki, ale nie rekordowy, drugi wolny ale zwycięski, trzeci okupiony zmęczeniem poprzednich.

KONIEC

DODAJ KOMENTARZ